مهندسی کده

به عنوان حد Chandresekar. در این نقطه، نیروی گرانش آنقدر قوی است که حتی فشار انحطاط الکترونی از عناصر تشکیل دهنده ستاره نمی تواند ستاره را در کنار هم نگه دارد و باعث فروپاشی گرانشی فاجعه بار می شود. این منجر به یک ابرنواختر، به طور خاص تر، یک ابرنواختر نوع 1A می شود.

در سطح زیراتمی، الکترون‌ها اساساً از نظر مکانیکی کوانتومی جایی برای رفتن ندارند و مجبور می‌شوند با پروتون‌هایی که نوترون‌ها را تشکیل می‌دهند، ترکیب شوند. تعداد نوترون ها انباشته می شود، چگالی ماده را بیشتر می کند و به عجیب ترین حالت های ماده در کل جهان تبدیل می شود، از جمله نوترونیوم، ماکارونی هسته ای، پلاسمای کوارک-گلئون، و ماده عجیب افسانه ای در مرکز ستاره. این نوع مواد بسیار فراتر از توانایی قوانین فیزیک مدرن برای درک و حتی فراتر از محدوده این مقاله هستند، اما کافی است بگوییم که نتیجه یک ستاره نوترونی است. هنوز چیزهای عجیب‌تری مانند سیاه‌چاله‌ها، سفیدچاله‌ها و کرم‌چاله‌ها وجود دارد، اما من آن را کنار می‌گذارم.

انجام پروژه در فریلنس پروژه

واقعیت جالب: سوپرنواختر نوع 1A به غیر از اینکه تنها قدرتمندترین انفجار در جهان است، ابزار مهمی برای اخترشناسان برای قضاوت فواصل نجومی بیش از 50 مگاپارسک است. اینها "انفجارهای استاندارد" نامیده می شوند و ویژگی های آنها به ما اجازه می دهد تا فواصل اجسام نسبت به آنها و نزدیک آنها را تا 1 گیگاپارسک که تقریباً به اندازه جهان قابل مشاهده است، تعیین کنیم. من مطمئن نیستم که چرا این را اینجا انداختم، اما برای گیک های نجومی مفید است!

محبوب ترین نمونه کوتوله سفید: سیریوس بی
تصویر تلسکوپ فضایی هابل از سیریوس بی. این نابرابری حتی به دلیل اختلاف منظر ستاره ای نیست. سیریوس B در مقایسه با سیریوس A بسیار کوچک است، با این حال سیریوس B سیریوس A را مانند یک راگدول به اطراف پرتاب می کند.

اولین کوتوله سفید کشف شده به عنوان سیریوس B شناخته می‌شود، یک بقایای ستاره‌ای دوتایی که در یک مدار دوتایی سفید جفت شده است، ستاره شریک بسیار حجیم‌تر سیریوس A - معروف به ستاره سگ، ساکن صورت فلکی سگ بزرگ. این حدود 8.6 سال نوری از زمین فاصله دارد و در سال 1844 توسط اخترشناس فردریش ویلهلم بسل - همان بسل که توابع بسل از نظر ریاضی در همه جا حاضر هستند نامگذاری شده است - فرض شد.

سفارش ساخت سایت در فریلنس پروژه

بسل بی نظمی هایی را در مدار سیروس A مشاهده می کرد و حدس می زد که باید یک توده پنهان وجود داشته باشد که به نحوی بر آن تأثیر می گذارد. اگرچه او به خاطر پیشنهادش مورد تمسخر قرار گرفت، دهه‌ها بعد، در سال 1862 این ادعا زمانی که الوان گراهام کلارک از تلسکوپ بسیار حساس‌تری برای مشاهده سیروس بی استفاده کرد، ثابت شد. به قدری طولانی است که کار او به ثمر می رسد.

من قصد ندارم زیاد در مورد سیستم سیریوس به عمق بپردازم، زیرا این سیستم مقاله خود را تضمین می کند، زیرا تاریخچه مشاهده و تخمین بشر از سیستم سیریوس غنی و داستانی است. با این حال، من به این نکته اشاره خواهم کرد که اگر در نجوم تازه کار هستید و هرکسی می خواهد سیریوس A را رصد کند، این کار بسیار آسان است، حتی با تلسکوپ های پایین تر. سیریوس بی یک حیوان دیگر است. حتی تا سال 2003 تصویر واضحی از آن توسط تلسکوپ فضایی هابل به دست نیامد و حتی پس از آن، همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید، اندازه آن در مقایسه با سیروس A بسیار بزرگتر به طرز مضحکی کوچک است. اما با وجود حجم آن. ، به خاطر داشته باشید که سیریوس B قادر است سیروس A را در یک رقص آسمانی که میلیاردها سال به طول می انجامد پرتاب کند.

    این اختلاف حتی به دلیل پارالکس ستاره ای نیست. سیریوس B در مقایسه با سیریوس A بسیار کوچک است، با این حال سیریوس B سیریوس A را مانند یک راگدول به اطراف پرتاب می کند.

مشاهدات این مدار دوتایی با ابعاد بسیار نامتعادل، نمایش واضحی از قدرت گرانشی سیریوس B و به طور کلی ستارگان کوتوله سفید است. در بخش ثانویه این مقاله، احتمالاً به این خواهم پرداخت که چگونه می‌توانیم جرم کوتوله سفید سیروس B را از طریق ویژگی‌ها و مسیر مدارهای ستاره دوتایی آن تعیین کنیم. کاملا وحشی است!

انجام پروژه متلب در فریلنس پروژه

نتیجه

تقریباً 10 میلیارد ستاره کوتوله سفید در کهکشان وجود دارد که حدود 5 درصد از کل ستاره های کهکشان را تشکیل می دهد. آنها اجرام شگفت انگیزی هستند، نه تنها به دلیل قوانین فیزیکی عجیب و غریبی که بر ترکیب آنها حاکم است، بلکه به این دلیل که تاریخ ستارگان را نشان می دهند و سرنخ های زیادی در مورد چگونگی عملکرد تکامل ستاره ای به ما می دهند. در مقاله بعدی بیشتر به جزئیات می پردازم و اطلاعات جالبی در مورد کوتوله های سفید و سایر پدیده های ستاره ای شگفت انگیز را به طور عمیق تر مورد بحث قرار می دهم.

طراحی لوگو با بهترین طراحان لوگو